Nauka korzystania z nocnika może być stresująca zarówno dla rodziców jak i dzieci. Pomimo wielu obecnych na rynku książkowym pozycji mówiących o nauce siku w kilka dni sama nauka wymaga wielu przygotowań i jest uzależniona o licznych czynników.
Odpowiedni czas na naukę korzystania z nocnika?
Dla rodzica ważna jest odpowiedz na pytanie jak nauczyć dziecko wołać siku. Najważniejsze jest ustalenie, czy dziecko jest gotowe nauki nocnikowania. Do oznak gotowości dziecka zalicza się:
- skończenie 18 miesięcy przez dziecko,
- pieluszka coraz częściej bywa sucha, nawet po drzemkach po południu,
- dziecko koncentruje się na robieniu kupki,
- dziecko rozumie i wykonuje proste polecenia,
- pomaga przy ubieraniu i zdejmowaniu ubrań,
- wskazuje odpowiednie części ciała na zapytanie,
- koncentruje się na zabawie lub potrafi zająć się sobą lub posiedzieć w jednym miejscu przez 10 do 15 minut.
W ramach przygotowań dziecka do nauki należy zabierać je ze sobą do łazienki, tłumacząc jednocześnie, dlaczego i co robimy. Przyzwyczajając dziecko do nocnika trzeba pozwolić mu siadać na niego nawet w pieluszce. Sadzanie bez pieluszki jest zalecane np. przed kąpielą. W momencie, gdy dziecko zrobi siusiu lub kupę do nocnika należy go wyraźnie za to pochwalić. Nie można okazywać gniewu, gdy dziecko załatwi jeszcze potrzebę w majtki, gdyż może się zniechęcić do nauki nocnikowania. Należy zwracać dziecku uwagę pomiędzy suchym a mokrym np. podczas mycia rączek lub na przykładzie ręcznika.
Kiedy zacząć trening z maluszkiem?
Większość rodziców zakłada, że dziecko jest gotowe do korzystania z nocnika dopiero, gdy skończy 1,5 roku. Oczywiście naukę można rozpocząć wcześniej, w końcu każde dziecko jest inne. Natomiast, co do zasady dopiero 2-latek ma zdolność rozpoznawania i opanowania swoich potrzeb. Przede wszystkim rodzice muszą zrozumieć, że zrobienie siku do nocnika to nauka, czyli proces, który może potrwać.
Dlaczego siku na nocnik sprawia trudność dziecku?
Dziecko musi osiągnąć taki stopień rozwoju, aby dostrzec, że chce się siusiu lub kupkę. Musi także rozumieć, że taką potrzebę ma w danej chwili. Dziecko potrzebuje opanować zdolność powstrzymania swojej potrzeby i poinformowania o niej rodzica.
Dziecko gotowe do korzystania z nocnika to…
Przede wszystkim jest to dziecko, które rozumie i wykonuje proste polecenia. Załatwianie potrzeby do nocnika wymaga współpracy z rodzicami. Dużą pomocą są znaki, jakie dziecko daje przed zrobieniem siku lub kupy. Są to takie oznaki jak:
- przestępowanie z nóżki na nóżkę,
- siadanie w ustronnym miejscu,
- krzywienie się lub koncentrowanie,
- wydawanie jednoznacznych dźwięków.
Dużym postępem będzie, gdy dziecko samo będzie sygnalizowało brudną pieluszkę lub będzie bez problemu podążało do toalety.
Jak podjąć naukę nocnikowania?
Podstawą jest, aby nauka korzystania z nocnika nie przebiegała w nerwowej atmosferze. Rodzic powinien być cierpliwy i nawet gdy dziecko nie zdąży do nocnika nie wolno okazywać gniewu. W takim przypadku maluch może uznać nocnik za wroga numer jeden kojarzącego się ze stresem. Dodatkowo rozpoczęcie przygody z nocnikiem powinno zbiec się z lżejszym ubiorem dziecka, co pozwoli na szybką reakcję, gdy zgłosi potrzebę(na początku być może na ostatnią chwilę). Początkowo nauka powinna przebiegać w ciągu dnia, kiedy można zrezygnować z noszenia pieluch. Można zacząć częściej sadzać malucha na nocnik(kiedy daje sygnały, po każdej drzemce czy przy zaobserwowaniu regularności wypróżnień). Warto powtarzać dziecku, aby wołało, gdy tylko będzie chciało siku lub kupę. Początkowo może to robić, gdy już załatwi potrzebę, ale nie należy krzyczeć po dziecku, tylko nadal tłumaczyć o konieczności wcześniejszego reagowania. Nie powinno się przytrzymywać malucha na nocniku na siłę.